دوره 16، شماره 1 - ( پاییز و زمستان 1403 1403 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 217-198 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kazemi H, Hejazi B A, Mohseninia N. (2024). An Analysis of Sufi Ecstatic Utterances Based on Wittgenstein’s Theory of Language Games. JIM. 16(1), 198-217. doi:10.22034/16.31.9
URL: http://erfanmag.ir/article-1-1571-fa.html
کاظمی حسین، حجازی بهجت السادات، محسنی نیا ناصر. تحلیلی بر شطحیّات عرفا بر مبنای نظریۀ بازی‌های زبانی ویتگنشتاین پژوهشنامه عرفان 1403; 16 (1) :217-198 10.22034/16.31.9

URL: http://erfanmag.ir/article-1-1571-fa.html


دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:   (1512 مشاهده)
شطحیّات زبانی عرفا بخشی از گفتارهای به ظاهر هنجارشکنانۀ ایشان است که به دلیل ایجاد شکاف میان زبان، تصوّر درونی عارف و واقعیّت امر همواره مخاطبانی را در درک و فهم آن گزارهها گرفتار توّهم و سوءِ برداشت‌کرده‌ و در نتیجه تیغ انتقاد و خُرده‌گیری را به روی ایشان گشوده ‌است. اگرچه شطحیّات بیشتر منتسب به پیروان مکتب سُکر است؛ ولی بسیاری از افراد شاخص صحوی مذهب نیز دارای شطحیّات گفتاری و رفتاری هستند. نظریۀ «بازیهای زبانی» ویتگنشتاین مبتنی‌ بر دو اصل: قاعده‌مندی زبان و توجّه به کاربرد زبان برای درک معنا، میتواند در تحلیل و تفسیر شطحیّات زبانی عرفا راه‌گشا باشد. هرچند که شطحیّات رفتاری هم مورد نکوهش افراد دور از عرصۀ سیر‌ و ‌سلوک عرفانی قرارگرفته‌است، ولی در این پژوهش تأکید بر شطحیّات گفتاری است. کاربرد زبانی خاص در موقعیّتهای مختلف، عدم تناظر میان بیان زبانی، تصوّر و واقعیّت امر و فاصله‌گرفتن زبانِ عرفا از زبانِ قاعدهمند عام و ورود به عرصۀ زبان قاعدهمندِ ویژۀ اهل معرفت، از جمله مهمترین نشانههای کاربست نظریۀ بازیهای زبانی در تحلیل شطحیّات گفتاری است. این پژوهش به شیوۀ تحلیل محتوای کیفی متن به سامان ‌رسیده است.
متن کامل [PDF 911 kb]   (246 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عرفان
دریافت: 1402/4/24 | پذیرش: 1402/10/16 | انتشار: 1403/10/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.