دوفصلنامه علمی پژوهشنامه عرفان، شماره سی و یکم،پاییز و زمستان 1403
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
چکیده: (477 مشاهده)
جستار پیش رو عهده‌دار تبیین حوزه معرفتی «حیرت» بارویکرد مثبت آن درآموزه‌های دینی است. با نظرداشت این نکته که کاربردهای منفی این واژه نیز در قرآن کریم و عرف زبان عرب بسیار دیده می‌شود، آدمی در نگاه نخست از «حیرت»، سردرگمی و پریشانی که با شک همراه است، از «یقین» مفهومی ناسازگار با آن را می‌فهمد. لیکن به درستی باید گفت که در معارف توحیدی، این دو واژه، یعنی«حیرت» و «یقین»، در بخش‌های فراوانی هم‌خوان و یا مکمّل یکدیگرند. در این پژوهش، جایگاه معرفتی «حیرت» و کاربردهای مثبت آن در حوزۀ معارف توحیدی با روش توصیفی-تحلیلی از سه زاویه مورد ارزیابی قرار گرفته است: «راه‌شناختی»، «هستی‌شناختی» و «توحیدشناختی». بر این اساس، «حیرت» نتیجه شیدایی و عجز از شناخت کُنه پروردگار است و پیوندی ناگسستنی با یقین دارد و مختصّ بندگان برگزیدۀ الهی است؛ که با مقام یقین، هم‌خوانی و سازگاری دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
