دوره 14، شماره 2 - ( بهار و تابستان 1402 1402 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 136-115 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahimi F. (2023). Abu Saeed Abu al-Khair's tricks in inviting and guiding according to the reports of Asrar al-Tawhid Abstract According to the reports of Asrar al-Tawhid. JIM. 14(2), 115-136. doi:https://doi.org/10.22034/15.28.115
URL: http://erfanmag.ir/article-1-1388-fa.html
URL: http://erfanmag.ir/article-1-1388-fa.html
رحیمی فاطمه. شگردهای آیرونیک ابوسعید ابوالخیر در دعوت و ارشاد
براساس گزارشهای اسرارالتوحید پژوهشنامه عرفان 1402; 14 (2) :136-115 https://doi.org/10.22034/15.28.115
گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه پیام نور، ایران.
چکیده: (1081 مشاهده)
بنابر گزارشهای اسرارالتوحید ابوسعید ابوالخیر با آنکه رسماً به ارشاد کسی مبادرت نداشته، گروههای بسیاری را به سوی خود جذب کرده و موجب توبه و هدایت آنان شده است. پرسشی که زمینهساز این پژوهش شده، این است که چنین توفیقی در هدایت مردم توسط عارفی که غالباً در بسط و شادخواری صوفیانه به سر میبرده، چگونه و با چه سازوکارهایی حاصل میشد و او بدون مبادرت مستقیم به ارشاد، چگونه و با چه شگردهایی عمل میکرد؟ آنچه از بررسیها به دست آمد این بود که ابوسعید در شیوه ارشادی خود به جای منع موقت یک رفتار ناصواب، با برانگیختن حس استعلای روحانی در افراد، موجب تحول بنیادی در شخصیت آنها میشد. وی در این شیوه ضمن برخورداری از کاریزمای معنوی، با وارونهسازی سازوکارهای ارشاد و استفاده از شگردهایی پارادوکسیکالی چون «ارشاد از طریق ترک ارشاد» موجب انتباه و تحول حقیقی افراد میشد. هدف این پژوهش بازشناسی شیوههای خلاقانه ابوسعید در دعوت و ارشاد به روش توصیفی و تحلیلی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
