۳ نتیجه برای میرباقری فرد
علی اصغر میرباقری فرد، معصومه محمدی،
دوره ۸، شماره ۱۵ - ( شماره پانزدهم-پاییز و زمستان ۱۳۹۵ )
چکیده
عارف برای تبیین مبانی عرفان، تعلیم به مخاطبان و بیان احوال و مواجید خود، زبان خاصی بهکار میگیرد که اصطلاحاً زبان عرفانی خوانده میشود.
شناخت مفاهیم عرفانی و مسائل مربوط به آن مستلزم شناخت ابعاد مختلف زبان عرفانی است. یکی از موضوعات تحقیق و بررسی زبان عرفان، طبقهبندی آن است. با توجه به اقوال عرفانی، میتوان زوایای مختلفی از زبان را تبیین کرد، ازاینرو بهتر است این طبقهبندی مبتنیبر متون عرفانی باشد. تقسیم زبان عرفانی به «عبارت» و «اشارت» یکی از مهمترین تقسیمهایی است که عارفان در آثار خود آوردهاند. متون عرفانی بهطور پراکنده دربردارنده خصوصیات اشارت و عبارت است، ولی این دو شاخه بهطور منسجم تعریف نشدهاند. برای سنجش صحت تقسیمبندی مذکور تبیین ویژگیهای زبان عرفانی و تعریف اقسام آن ضروری است. در این پژوهش برای تعریف زبان اشارت و عبارت، اقوال عرفا بررسی میشود و خصوصیات این دو شاخه از زبان عرفانی تبیین میگردد.
دکتر سمانه جعفری، دکتر سید علی اصغر میرباقری فرد،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( بهار و تابستان ۱۳۹۹ ۱۳۹۹ )
چکیده
آنچه با عنوان شطح از عرفا نقل شده حوزه وسیعی از مفاهیم و مضامین را دربرمیگیرد که به سبب شهرت برخی از شطحیات و نیز تکرار بیشتر بعضی مفاهیم و مضامین، بسیاری دیگر از آنها چه در تعریف شطح و چه در برداشت ما از شطح مغفول مانده است. بعید نیست این امر در گذر زمان حتی بر اطلاق یا عدم اطلاق شطح بر برخی سخنان عرفا نیز تأثیر گذاشته و مانع ثبت برخی از شطحیات در این دایره شده باشد. برای اصلاح این نگاه نادرست به مقوله وسیع شطح، با گزینش شطحیات عرفا از منابع مختلف و استخراج و طبقهبندی مفاهیم و مضامین مطرح شده در آنها به سی و یک عنوان دست یافتیم. در این مقاله ضمن تعریف حدود و ثغور این مضامین و نیز بسامدشان در شطحیات گرد آمده، نمونههایی از کاربرد هر مضمون در شطحیات نقل شده. همچنین در ذیل مضامین پرتکرار به بررسی سیر تاریخی کاربرد آنها و نیز علاقه و توجّه برخی عرفا به مضمونی خاص، اشاره شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که نقد دیدگاههای رایج در عرف، فنای فیالله، بیان عظمت عارف و تعریف اصطلاحات عرفانی، به ترتیب پرتکرارترین مضامین شطح و تعظیم شیطان و دفاع از او، بیان معراج عرفانی، مرگ پیش از مرگ و غیرت عارف نسبت به خدا کم تکرارترین مفاهیم و مضامین مطرح شده در شطحهاست.
سید محمد جلیل مصطفوی روضاتی، سید علی اصغر میرباقری فرد،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( بهار و تابستان ۱۴۰۰ ۱۴۰۰ )
چکیده
چکیده: بررسی دقیق آثار برخی حکما و عرفای ایرانی اشتراکاتِ معنادارِ آنها را نشان میدهد که این موضوع حاکی از پیوستگی روش آنها است. مولانا شاعری است که بنابر گواهی تذکرهها و آثار خود وی، از حکما و عرفای پیش از خود تأثیر پذیرفته است. ازسویدیگر شیخ شهابالدین سهروردی، حکیمی است که با نگاه خاص فلسفی- عرفانی بر آرای عرفانی پس از خود تأثیر گذاشته است. نگاهی گذرا به تألیفات سهروردی این ظن را تقویت میکند که مولوی در سرایش مثنوی به آنها نظر داشته است. یکی از ساحات مهم در طرزِ بیانِ عرفا و فلاسفه بهرهگیری از تمثیل و حکایت است. آثار فارسی سهروردی که در آن زبانِ شیخ به زبان آثار عرفانی نزدیک شده، سرشار از تمثیلها و حکایات است. نگاهی گذرا به آثار فارسی سهروردی خواننده آشنا با مثنوی را به مشابهتهایی معنادار میانِ تمثیلها و حکایات این آثار رهنمون میکند. در این تحقیق در پی آن هستیم که ساختار و محتوای این تمثیلها را به صورت تطبیقی و با شیوه توصیفی- تحلیلی بررسی کنیم.
کلیدواژهها: مثنوی معنوی، رسائل فارسی سهروردی، ادبیات تطبیقی، تمثیل