دانشگاه قم
چکیده: (1309 مشاهده)
با تمرکز بر وجه عاطفی نظریهی مراقبت میتوان متونی از آثار کهن را بازخوانی کرد و مشابهتهایی را در جهت ترمیم روابط اخلاقی بازشناخت. این بازشناسی، به ویژه با رجوع به سنت عرفانی ایران و مستند به متون مرجع آن قابل گسترش است. مقالهی حاضر با ملاحظهی رساله قشیریه مضمون عدالت را در پیوندی نزدیک با «مراقبت اخلاقی از خود و دیگری» تفسیر میکند. از پی تثبیت جایگاه عدالتِ مراقبتمحور در متن قشیری، به کارآمدی اخلاقی- هنجاری آن برای جهان امروز توجه میشود. این بررسی نقادانه، که در ادامهی بحث آغازینِ تحقیقْ به روش توصیفی و تحلیلی به پیش رفته، با ارجاع به اخلاق موقت دکارت سامان یافته؛ چرا که خوانش این فیلسوف از اخلاقْ زمینهسازِ همزیستی در وضعیتِ منازعهی فکری است. با تصدیق اینکه مشربِ موقت دکارت شرایطی روزآمد را برای مراقبت اخلاقی متصل به عدالت مهیا میسازد، ظرفیت رویکرد عرفانی قشیری در تحقق منظوری مشابه قابل بازشناسی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عرفان دریافت: 1401/5/31 | پذیرش: 1401/12/10 | انتشار: 1403/2/11