دوره 15، شماره 1 - ( پاییز و زمستان 1402 1402 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 297-275 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

Maleki A. (2023). Analysis and comparison of the theory of "revival" in Rumi's mystical thought and Jung's analytical Psychology. JIM. 15(1), 275-297. doi:https://doi.org/10.22034/15.29.275
URL: http://erfanmag.ir/article-1-1358-fa.html
ملکی آیلار. تحلیل و مقایسه نظریه «تجدید حیات» در اندیشه عرفانی مولوی و روان شناسی تحلیلی یونگ پژوهشنامه عرفان 1402; 15 (1) :297-275 https://doi.org/10.22034/15.29.275

URL: http://erfanmag.ir/article-1-1358-fa.html


پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
چکیده:   (1940 مشاهده)
تجدید حیات در آرای مولوی و یونگ اشاره به سیری درونی دارد که از وجه نازل انسان آغاز شده و به پرورش روحی او می انجامد. غایت این سیر در افق­های ناشناخته­ای رقم می­خورَد­ که در عرفان مولوی فنای در توحید است و در آرای یونگ نیل به «تمامیت شخصیت» و «فردیت یافتن». سفر سالک با ستیزی درونی توام است تا زایشی نو را رقم بزند. در این سفر، فرد از خود ظلمانی­اش می میرد تا در ساحتی برتر ولادت یابد. در عرفان مولوی سخن از مرگ اختیاری است و در آرای یونگ نیز قهرمان درون، در ستیزی انتخابی، کشته می شود و سپس هر دو تجدید حیات می­یابند. در اندیشه مولوی این مسیر با عشق، ریاضت، عبادت و کشش­های آن سَری پیموده می­شود. یونگ نیز معتقد به کشش ذاتی و درونی برای نیل به چنین تحولی است اما کشش­ها از اعماق ناخودآگاه فرد نشأت می گیرند و البته قدسیّت دارند. هدف پژوهش حاضر این است که با تطبیق دو اندیشه از دو نحله متفاوت، اهمیت تجدید حیات روحی را برجسته سازد لذا به شیوه توصیفی- تحلیلی در صدد نیل به این هدف تالیف شده و روشن گردید که نو زایی روحی، اگرچه دشوار اما مطلوب و مقصود انسان است.
واژه‌های کلیدی: تجدید حیات، سفر درونی، تکامل، مولوی، یونگ
متن کامل [PDF 495 kb]   (191 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عرفان و روانشناسی
دریافت: 1400/7/21 | پذیرش: 1400/11/11 | انتشار: 1402/9/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.