دوره 10، شماره 19 - ( شماره 19، پاییز و زمستان 1397 1397 )
جلد 10 شماره 19 صفحات 113-90 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
صفایی ستگری علی، آلیانی رقیه.
نشانهشناسی نماد حیوانی شیر
در غزلیات شمس
پژوهشنامه عرفان 1397; 10 (19) :113-90
دانشگاه گیلان
چکیده: (3087 مشاهده)
چکیده: نشانهشناسی مطالعه نظامند نشانهها جهت دریافت لایههای گوناکون فکری شاعر یا نویسنده است. با علم نشانهشناسی میتوان به اصلیترین وظیفه آن یعنی بررسی انواع دلالتهای معنایی دست یافت. این نوشتار با رویکرد علم نشانهشناسی نماد حیوانی شیر را در غزلیات شمس تبیین میکند. در این مقاله سعی نویسندگان بر این است که نماد شیر را از مناظر رمزگان فرهنگی، هنجارشکنی، بازی دال، کنش، جفتهای تقابلی و دگردیسی مورد بررسی قرار دهند. نتایج پژوهش نشان میدهد که در مقوله رمزگانهای فرهنگی دو آیین میترا و مسیحیت به جهت فضای دینی میترائیسم در قونیه و ارتباط مولوی با کشیشان مسیحی، بر فضای اندیشگانی شاعر و اشعارِ او تأثیر گذاشتهاست. در بخش روابط تقابلی و دگردیسی مولوی به‌واسطه تغییر مداوم کنشها و برخورد دینامیکی با جفتهای تقابلی، راهی برای القای الگوی فنا و اندیشه وحدتگرایی خود ایجاد کرده که این مسئله گویای روح پرتلاطم مولوی در حیطه عشق او به شمس تبریزی است. در بخش کنشها دو مقوله کنش مکانی و کنش طبیعیِ رمیدن شیر از آتش برای پردازش مفهوم ریاضتدادن بیشه دل آدمی به واسطه آتش عشق بهره گرفته شده است. همچنین مولانا برای مهیاکردن بستری مناسب در جهت القای مفاهیم عرفانی و عاشقانه نشانه شیر را از حیطه رمزپرداختگی خارج و راهی برای ورود به عرصه هنجارشکنی باز میکند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
