|
نشانهشناسی نماد حیوانی شیر
در غزلیات شمس
|
| علی صفایی ستگری، رقیه آلیانی |
| دانشگاه گیلان |
|
|
چکیده: (1664 مشاهده) |
| چکیده: نشانهشناسی مطالعه نظامند نشانهها جهت دریافت لایههای گوناکون فکری شاعر یا نویسنده است. با علم نشانهشناسی میتوان به اصلیترین وظیفه آن یعنی بررسی انواع دلالتهای معنایی دست یافت. این نوشتار با رویکرد علم نشانهشناسی نماد حیوانی شیر را در غزلیات شمس تبیین میکند. در این مقاله سعی نویسندگان بر این است که نماد شیر را از مناظر رمزگان فرهنگی، هنجارشکنی، بازی دال، کنش، جفتهای تقابلی و دگردیسی مورد بررسی قرار دهند. نتایج پژوهش نشان میدهد که در مقوله رمزگانهای فرهنگی دو آیین میترا و مسیحیت به جهت فضای دینی میترائیسم در قونیه و ارتباط مولوی با کشیشان مسیحی، بر فضای اندیشگانی شاعر و اشعارِ او تأثیر گذاشتهاست. در بخش روابط تقابلی و دگردیسی مولوی به‌واسطه تغییر مداوم کنشها و برخورد دینامیکی با جفتهای تقابلی، راهی برای القای الگوی فنا و اندیشه وحدتگرایی خود ایجاد کرده که این مسئله گویای روح پرتلاطم مولوی در حیطه عشق او به شمس تبریزی است. در بخش کنشها دو مقوله کنش مکانی و کنش طبیعیِ رمیدن شیر از آتش برای پردازش مفهوم ریاضتدادن بیشه دل آدمی به واسطه آتش عشق بهره گرفته شده است. همچنین مولانا برای مهیاکردن بستری مناسب در جهت القای مفاهیم عرفانی و عاشقانه نشانه شیر را از حیطه رمزپرداختگی خارج و راهی برای ورود به عرصه هنجارشکنی باز میکند. |
|
| واژه‌های کلیدی: : نشانهشناسی، نماد شیر، رمزگان فرهنگی، هنجارشکنی، تقابل‌های دوگانه |
|
|
متن کامل [PDF 671 kb]
(6627 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عرفان
دریافت: 1397/12/22 | پذیرش: 1397/12/22 | انتشار: 1397/12/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
