دانشگاه بین المللی اهل بیت علیهم السلام
چکیده: (362 مشاهده)
مدایح و مراثی شیعی ، قسمت قابل توجهی از مفاهیم عرفانی را در خود دارند. در این میان مدیحههای مهدوی به سبب دارا بودن نوعی معرفت غیبی به شدّت نگاهی عرفانی دارند. پژوهش حاضر با بررسی مقایسهای و توصیفی معانی عرفانی در مدیحههای مهدوی دو شخصیت عارف مسلک و البته برخاسته از نظام اندیشهای فقه جواهری و فلسفه صدرایی بر آن است تا اوّلا مفهوم عرفانی واژگانی که در این مدیحهها وجود دارد را مشخص کند و ثانیاً این مفاهیم را شرح نماید. شباهت خاستگاههای ذهنی و اجتماعی سرایندگان این مدیحه ها بیتردید در همسانی این اشعار نقش داشته است. امام خمینی و عارف بجنوردی هر دو فقیهند و با متون حدیثی پیرامون معرفت امام مأنوسند. هر دو در فلسفه با واسطه شاگرد حاج ملاّهادی سبزواریاند و هر دو بافت صدور زمانی مدایحشان تا پیش از انقلاب یکسان است. نقطه تفاوت آنان نیز در دو مسأله است. عرفان امام خمینی اجتماعی است و عارف بجنوردی عزلت گراست. دیگر آنکه امام به هیچ سلسلهای اظهار ارادت خاصّ ندارد امّا عارف بجنوردی آشکارا وابسته به نحلهی تصوّفی خاصّی میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
امام پژوهی دریافت: 1399/6/4 | پذیرش: 1399/10/7 | انتشار: 1401/11/4