دانشگاه مازندران
چکیده: (2589 مشاهده)
چکیده: مفسّران قرآن کریم، فراخور اندیشه و سواد علمی خود به تفسیرآیات پرداختهاند. پیشفرضهایی که هر مفسر برمیگزیند، با دیگری متفاوت است.گرایش عرفانی در تفسیر قرآن به اقسامی چون اشاری، باطنی و انفسی تقسیم میشود. تفسیر انفسی که نمونه اعلای تفسیر عرفانی است از طریق تفکّر در آیات و سعی در عمومی ساختن فهم آن میکوشد تا با تطبیق آیات قرآن بر انسان به غایت مطلوب خویش که تعالی روح بشر و به فعلیّت رساندن قوای کمالی او و رسیدن به وحدت وجود است؛ برسد. این نوشتار با روش توصیفیتحلیلی به بررسی مبانی مشترک و اختصاصی تفسیر انفسی پرداخته است. تأویلگرایی، دروننگری به آیات، بیان تمثیلی، مبانی مشترک تفسیر عرفانی و تفسیر انفسی بهشمار میرود و مهمترین مبانی اختصاصی تفسیر انفسی، فهمپذیری بطون آیات از طریق برهان و تدبّر، وحدت شخصی وجود وهمتایی میان قرآن و انسان کامل است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عرفان دریافت: 1397/12/22 | پذیرش: 1397/12/22 | انتشار: 1397/12/22