دوره 13، شماره 2 - ( بهار و تابستان 1401 1401 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 221-195 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (2855 مشاهده)
چکیده: یکی از ویژگیهای تصوف خراسانی که آن را از گونههای دیگر تصوف متمایز میکند، پیوندی است که با زندگی اجتماعی و مسائل پیرامون آن دارد. ازجمله موضوعات قابل تأمل و بررسی در تصوف خراسانی مسئله سیاست است. تصوف خراسانی با وجود پذیرش نظریه سیاسی حاکم که به واقع همان نظام خلافت سنی بود، چندان از شیوه عملی سیاست‌ورزان رضایت نداشتند. بدین‌منظور ازطرفی در جهت نفی و اصلاح سیستم موجود کوشیدند، و ازطرف‌دیگر، به پی‌ریزی ارزش‌های جایگزین دست یازیدند. عمده فعالیت سیاسی صوفیان در سه قالب فعل(عمل)؛ اندیشه؛ و زبان، قابل بررسی هستند و عنوان « زبان سیاسی» عنوانی جامع برای آن‌ها است. طبق بررسی‌های صورت گرفته بیشترین هنجارگریزی و رفتارهای سیاسی صوفیه در حوزه اندیشه و سپس رفتارهای عملی صورت گرفته است. واضح است که بررسی و تحلیل متون صوفیه از منظر جامعه‌شناسی و نظریه‌های سیاسی می‌تواند جوانبی از این متون را آشکار کند که پیش از این در پرده‌های قدسی خود را پنهان ساخته بودند
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ادیان و عرفان
دریافت: 1401/4/13 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
دریافت: 1401/4/13 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |