دوره 13، شماره 26 - ( دوفصلنامه علمی،شماره بیست و ششم،سال 13، بهار و تابستان 1401 1401 )
جلد 13 شماره 26 صفحات 132-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه کرمان
چکیده: (1204 مشاهده)
چکیده: پرستش امری انسانی است که از آغاز خلقت تاکنون روح انسان را به‌سمت یک نقطۀ متمرکز (خدا) سمت و سوق بخشیده است. ادیان مختلف باوجود اختلافات ظاهری در نیت‌مندی گرایشات دینی و ظهور عملکردیشان در ارائۀ مناسک عبادی، همه به امر پرستش، گرایش داشته‌اند؛ همچنین در مسیر استعلای روح انسانی که همانا مایۀ رهایی و رستگاری است، پویا بوده‌اند.
یکی از دیدگاه‌های مهم قابل تحلیل در این زمینه، دیدگاه عرفانی است که تقریباً در ادیان مختلف، پرستش را به‌گونۀ معرفت درونی از طریق رابطۀ عاطفی انسان با خدا، تبیین می‌نماید. این مقاله می‌کوشد تا ابتدا به اثبات گرایش فطری همۀ ادیان به یکتاپرستی و استعلا، با توجه به منابع مکتوب عرفان اسلامی و استناد به آیات قرآنی و نگرش‌های ادیان دیگر بپردازد. سپس مفهوم گرایش عقلانی دینی و امر پرستش را در میان ادیان مختلف و عرفان اسلامی بررسی کرده و گونه‌های ظهور عملکردی آن‌ها را بیان نماید. درنهایت به بررسی سویه‌های استدلالی فعل پرستش که اساساً از بُعد عاطفی انسان نشئت گرفته است، می‌پردازد
یکی از دیدگاه‌های مهم قابل تحلیل در این زمینه، دیدگاه عرفانی است که تقریباً در ادیان مختلف، پرستش را به‌گونۀ معرفت درونی از طریق رابطۀ عاطفی انسان با خدا، تبیین می‌نماید. این مقاله می‌کوشد تا ابتدا به اثبات گرایش فطری همۀ ادیان به یکتاپرستی و استعلا، با توجه به منابع مکتوب عرفان اسلامی و استناد به آیات قرآنی و نگرش‌های ادیان دیگر بپردازد. سپس مفهوم گرایش عقلانی دینی و امر پرستش را در میان ادیان مختلف و عرفان اسلامی بررسی کرده و گونه‌های ظهور عملکردی آن‌ها را بیان نماید. درنهایت به بررسی سویه‌های استدلالی فعل پرستش که اساساً از بُعد عاطفی انسان نشئت گرفته است، می‌پردازد
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ادیان و عرفان
دریافت: 1401/4/13 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
دریافت: 1401/4/13 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |