جایگاه فطرت در منظومۀ معرفتی حکیم شاهآبادی
|
محمد غفوری نژاد* |
|
|
چکیده: (388 مشاهده) |
چکیده: آیتالله میرزا محمدعلی شاهآبادی از بنیانگذاران نظریه فطرت در قرن اخیر بهشمار میرود. رهیافت شاهآبادی به نظریۀ فطرت، دروندینی و احیانا آمیخته با رویکرد ذوقی و عرفانی است. درعینحال بیشتر نظریهپردازیهای وی از پشتوانۀ فلسفی و عقلانی برخوردار است. اثبات اصول اساسی مذهب (اثبات واجب، نبوت و امامت عامه و معاد) براساس مقتضیات فطرت از طرق متعدد، استناد به مقتضیات فطرت در برخی مباحث فلسفی (نفی ماهیت، مکانمندی، جسمانیت، ...از واجب تعالی) و همچنین علم النفس، ارائۀ تحلیلی جامع از فطری بودن دین و تمسک به اقتضائات فطرت برای سیر و سلوک و خودسازی، مهمترین نوآوریهای وی در این باب قلمداد میشود. مهمترین عامل توفیق شاهآبادی در پدیدآوردن این نوآوریها، اهمیت دادن او به آموزههای کتاب و سنت و تأمل عمیق در آنهاست.
کلیدواژهها: فطرت، نظریه فطرت، شاهآبادی، خداشناسی فطری، برهان فطرت |
|
|
|
متن کامل [PDF 426 kb]
(94 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عرفان دریافت: ۱۳۹۶/۱۱/۲ | پذیرش: ۱۳۹۶/۱۱/۲ | انتشار: ۱۳۹۶/۱۱/۲
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|