دوره 7، شماره 14 - ( شماره چهاردهم- بهار و تابستان 1395 )                   جلد 7 شماره 14 صفحات 60-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

شمس محمدجواد، مقدادیان عادل. مفهوم عرفانی نور و ظل در قرآن و سنت. پژوهشنامه عرفان. 1395; 7 (14) :39-60

URL: http://erfanmag.ir/article-1-296-fa.html


چکیده:   (3508 مشاهده)

«نور» به‌معنای «واضح بودن و واضح ساختن»، بهترین کلیدواژه برای شناخت خدا و چگونگی ارتباط ساحت ربوبی با ماسوی­الله است. در قرآن کریم، خدای متعال صریحاً با نام «نور» یاد شده است: «اللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» (نور: 35)، و در روایتی از  امام حسین(­ع) آمده است که وجود واجب تعالی، آن­قدر ظاهر و واضح است که شامل و جامع تمام مراتب ظهور و وضوح می­باشد. «آیا برای مظاهر، درجهای از ظهور هست که برای خود تو نباشد؟» «الغیرک من الظهور ما لیس لک» (ابن‌طاووس، 1409ب، ج‏1، فصل فیما نذکره من أدعیه یوم عرفه: 349).

«نور و سایه اش» مطالعۀ چگونگی فاعلیت وجودی خدای متعال برمبنای کلید­واژه «نور» و بر اساس ذوق اصحاب قلوب و البته با عنایت ­به قرآن و سنت است.

متن کامل [PDF 733 kb]   (8821 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تصوف و عرفان
دریافت: 1395/7/10 | پذیرش: 1395/7/10 | انتشار: 1395/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به دو فصلنامه علمی پژوهشنامه عرفان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 All Rights Reserved | Pajooheshnameh Erfan

Designed & Developed by : Yektaweb